Dinsdag gingen we op zoek naar dolfijnen. Er worden op het eiland een hoop tours aangeboden, maar Céline kwam via social media in contact met 'Vitamin Sea', een stel dat met een speedboot dolfijnen en walvissen spotten en hier regelmatig foto's en video's van posten. Enige vorm van zekerheid?Om 04:00 uurging de wekker enom 05:00 uurwaren we al onderweg naar de andere kant van het eiland met onze taxichauffeur genaamd Camben. De taxi's die het hotel aanbiedt, zijn een stuk duurder in vergelijking met de lokale taxi's. Voor 55€ (retour) reden we samen naar het zuiden. Het eiland is ongeveer net zo groot als de provincie Utrecht. We stapten op de boot met Marine en Cedric. We hebben gekozen voor een private tour omdat Cedric ons wees op de vele Chinezen die op dit moment naar Mauritius komen. Daarnaast stapte ook Brett aan boord, een typische "wanderlust man" die na zijn scheiding zijn twee huizen in Kaapstad heeft verkocht en sindsdien de wereld rondreist. Dus, op zoek naar dolfijnen! Het is nog fris aan boord en de zon komt langzaam achter de bergen tevoorschijn. Na een half uur varen spotten wij de eerste twee tuimelaars. Althans ik alleen boven water, terwijl ik aan het knommelen was met mijn onderwatercamera en de beslagen glazen van mijn duikbril aan het poetsen was, is Céline onderwater heel dichtbij gekomen. Wat een joekel! Er waren ook een hoop langsnuitdolfijnen (ook wel spinnerdolfijnen genoemd), maar de tuimelaars joegen ze weg. Opnieuw de boot op en de tuimelaars achterna. Dit herhaalde zich meerdere keren, de sport is namelijk om op het juiste moment het water in te springen terwijl de dolfijnen ons tegemoet komen. Na drie keer proberen zakte de hoop in mijn flippers... Maar even later mocht ik ze onder water ontmoeten, het waren er een hele hoop! Fantastisch!! Ik voelde me alsof ik één van hen was. Niet zó snel uiteraard, maar toch! Ik denk dat we nog wel zo'n vijf keer het water in zijn gesprongen om met ze mee te zwemmen. Geweldig! Wat een fijne beestjes. Terug aan land stelt de taxichauffeur voor om langs vele bezienswaardigheden te rijden die het eiland te bieden heeft, voor 800 MUR extra = €20,- Dat doen we! We zijn door het National Park gereden, gestopt bij een van de vele watervallen en verschillende uitkijkpunten hoog in de bergen. Op dat moment kom ik er achter dat ik mijn zonnebril kwijt ben. (Lees: mijn nieuwe dure zonnebril die ik een week voor vertrek aangeschaft heb, omdat mijn vorige gestolen is op de tennisclub). Balen!! In paniek vraag ik de chauffeur of we niet terug kunnen rijden naar de haven, waar we naar het toilet zijn geweest. Ik weet zeker dat ik deze daar heb laten liggen. De beste man belt Marine en Cedric en vraagt of ze even kunnen gaan kijken. Vijf minuten later belt Cedric terug: gevonden! Zucht, wat een opluchting. Voordat we deze op gingen halen hebben we nog typisch Mauritiaans gegeten (creoolse curry).