Koh Samui, mijn favoriete bestemming in Thailand. Nu weet ik het zeker!

We verblijven in Ark hotel, dé place to be voor de strandfeestjes. Terwijl we inchecken worden we gewezen op wat alles kost als we ook maar iets vies of kapot maken. Ze zullen het wel vaker meemaken met die gekke toeristen. Heb weer de ogen uitgekeken! Toch opmerkelijk dat veel mensen drugs gebruiken in een land als Thailand..

De favoriete vuurshow begint! Het zijn dezelfde jongens van vorig jaar. Waarom ik dat nog weet? Het zijn voor Thaise begrippen knappe mannen! The fireboys.

Vorig jaar heb ik hier Malou uit Zweden leren kennen en zij is blijven plakken. Op dit moment is ze in Bangkok en zullen we elkaar weer ontmoeten morgen. Malou kent the fireboys van haar tijd dat ze op Koh Samui woonde. Ze heeft één van de jongens de opdracht gegeven mij uit te nodigen om aan hun tafel te komen zitten. Daar zit ik dan! Terwijl de jongens hun show opvoeren met een brandend springtouw etc. en buckets gevuld worden met Sangsom en cola (Thaise rum) praat ik met Shirley, een Nederlandse meid die sinds drie maanden Engelse les geeft op het eiland. Ik voel me one of the cool kids. Na de show gaan we samen het uitgaansleven in. Het uitgaan hier is erg leuk. Een steegje met een soort van grote garages naast elkaar gelegen waar verschillende genre muziek te vinden is. We dansen op hiphop en r&b tot een uur of 2, super gezellig. De jongens zijn vriendelijk, eerlijk en zorgzaam. Iedereen heeft het naar zijn zin! De meeste bars sluiten uiterlijk om 2 uur maar we eindigen daarna toch nog in een soort underground techno garage: donker, heet en druk. Totaal niet mijn smaak maar ik was met de juiste mensen. Daarna word ik uitgenodigd voor de "afterparty" bij een van de jongens thuis. Ze wonen recht tegenover het Ark hotel dus mocht het niet goed voelen, ben ik ook zo weer thuis! We stoppen bij de 7/11 voor wat eten en drinken en komen aan in een soort van verrot guesthouse. De jongens hebben ieder hun eigen kamer (lees: kippenhok met kleine badkamer zonder licht, geen airco). Het is blijkbaar niet hun thuis, maar ze zien het als verblijf. Ze komen namelijk uit Bangkok. De jongens zijn open en vertellen ronduit. Fascinerend hoe onze levens verschillen. Één van de jongens laat uit het niets me zijn tandarts rekening zien. Hij had last van zijn voortand en is al drie keer terug moeten gaan. Iedere behandeling heeft hem 10.000 baht gekost (omgerekend €265,-). Veel geld voor een Thai en de fireshows brengen maar weinig op. Hij moet nog een laatste keer terug naar de tandarts maar moet eerst sparen. Sneu om te horen. We luisteren muziek en kletsen, het voelt zo vertrouwd. Toch sluiten Thaise mensen niet snel vriendschappen. Pas als ze iemand door en door kennen, wordt het een echte vriend genoemd. Om 05:00 is het toch écht tijd om naar mijn bed te vertrekken. We nemen afscheid en wisselen gegevens uit om contact te houden. Wie weet kom ik nog eens terug!

Bij aankomst in het hotel, zie ik dat Shafique nog niet op de kamer is. Hij heeft de sleutel... oeps! Ik loop naar de receptie en fladder met mijn wimpers. Ze checken mijn ID en de deur wordt geopend. No electricity, zegt de jongeman. Daarvoor heb je de sleutel nodig. Ik douche in het duister en kruip mijn bed in. Wat een topavond!!!!

Na drie uurtjes slaap, gaat de wekker. Op naar het strand! Valt dat even tegen:: een tropische regenbui (douche). Ik pak mijn backpack in, klaar om uit te checken en te vertrekken naar Conrad Samui Hotel (onderdeel van het Hilton) voor twee nachten. Shafique ontwaakt en we gaan samen ontbijten. Voor mij eieren met gebakken spek en ham en hollandaise saus. Zoals het hoort na een nacht doorhalen! ;)

Onderweg naar Luxe! En WOW, wat een uitzicht. De foto's op Google liegen er niet om! Fruit en water is gratis en ze hebben zelfs een kussen-menu! We worden rondgereden in golfkarretjes van en naar onze villa. 's Avonds eten we bij het Intercontinental hotel. Shafique heeft hier 50% korting kunnen regelen. We worden opgehaald met een SUV taxi met geblindeerde ramen en moeten 1500 baht aftikken voor 10 minuutjes rijden. We verblijven namelijk in the middle of nowhere dus we kunnen alleen een taxi vragen van het hotel. De eerste en meteen de laatste keer. Maar goed dat we de transfer naar het vliegveld al geregeld hebben (800 baht voor 1,5 uur rijden). We komen aan bij het andere hotel. Ik ben nier per se onder de indruk van het hotel maar wel van de menukaart. Kaviaar en oesters. Voor alles een eerste keer natuurlijk, dus ik ga voor het duurste op de kaart. Wagyu beef! Je moet toch iets ;) Deze koe heeft zeker genoten van de massages, het bier en de klassieke muziek. Het was een lekker stuk! Daarna kruip ik mijn overheerlijk bedje in. Tijd om wat slaap in te halen!

Vandaag de tweede dag in Conrad en ik vermaak me aan de infinity pool. In de verte zie ik the five islands omhult met donkere wolken, onweer en bliksem. Hier schijnt de zon door de wolken door. Ik lees mijn boekje, trek wat baantjes en geniet van het uizicht. Wat een geluk!!!